Selen jest niezbędnym składnikiem naszej diety, niestety nie wszyscy dostarczamy go w ilościach adekwatnych do potrzeb organizmu. Wynika to przede wszystkim z tego, że żyjemy na glebach definitywnie ubogich w ten pierwiastek. Oprócz wielu innych konsekwencji zdrowotnych, niedobory selenu mogą negatywnie wpływać na funkcje tarczycy, zarówno u osób borykających się z chorobą tego gruczołu, jak i również u osób w pełni zdrowych.
Biologiczna rola selenu
Biologiczna rola selenu jest stosunkowo szeroka i uznać należy ją za niezwykle doniosłą. Pierwiastek ten przede wszystkim uczestniczy w ochronie komórek przed negatywnym wpływem wolnych rodników oraz bierze udział regeneracji witaminy C z utlenionych jej metabolitów. Selen jest kluczowym składnikiem licznych enzymów takich jak peroksydaza glutationowa czy dejodaza jodotryoninowa. Odpowiednia podaż tego pierwiastka ma kluczowe znaczenie dla optymalnego funkcjonowania układu immunologicznego, obrony organizmu przed negatywnymi skutkami stresu oksydacyjnego, a także dla prawidłowego metabolizmu hormonów tarczycy!
Zapotrzebowanie na selen
Zapotrzebowanie organizmu dorosłej osoby na selen jest stosunkowo niewielkie, wyraża się je bowiem w mikrogramach. Szacuje się, że wynosi ono od 55 do 70mcg na dobę. Mimo to jednak określa się, iż niedobory mogą być powszechne, co związane jest z bardzo niskim jego spożyciem w diecie. Żyjemy niestety na glebach ubogich w selen, więc jest go mało w naszych rodzimych pokarmach (zarówno tych pochodzenia roślinnego, jak i najczęściej także tych pochodzenia zwierzęcego). Uważa się, że niedobór selenu występuje wówczas, gdy jego poziom w osoczu jest równy lub niższy 85 µg/l. Badania przeprowadzone z udziałem mieszkańców obszaru centralnej Polski pokazały, że średnie stężenie selenu w osoczu u tej części populacji wynosi zaledwie 50-55 µg/l.
Przeczytaj całość na PoTreningu: http://potreningu.pl/articles/4528/niedobor-selenu-a-funkcje-tarczycy