Siwy29
Jeśli nawet zawodnik ponosi porażkę, to powinna towarzyszyć mu świadomość, że walczył jak o życie - mówi trener Marek Garmulewicz w wywiadzie dla dziennika Sport.
Marek Garmulewicz, były świetny zapaśnik, wielokrotny medalista Mistrzostw Świata i Europy, jest trenerem kadry wolniaków od trzech miesięcy. Z takim doświadczeniem przyszło mu pojechać na Mistrzostwa Świata do Baku. Oparł się, z jednej strony, na doświadczonych zawodnikach, w tym m.in. na Krystianie Brzozowskim i Radosławie Horbiku, z drugiej, na zupełnych żółtodziobach, jak na przykład Mariusz Walkowiak czy Mateusz Gucman (publikujemy fragment oryginalnej wersji tekstu, choć uważamy, że z określeniem „żółtodzioby" dziennik Sport stanowczo przesadził - MJ).
Nikt z grona ośmiu naszych reprezentantów nie zmieścił się w pierwszej ósemce swojej kategorii wagowej, co zagwarantowałoby start na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. Swojej szansy będą zatem musieli szukać albo na kwietniowych Mistrzostwach Europy, albo w dwóch turniejach kwalifikacyjnych, które odbędą się dwa i cztery tygodnie po ME. Notabene, drugi z tych turniejów rozgrywany będzie w Warszawie.
- Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - mówi Marek Garmulewicz. - Jedni stanęli na wysokości zadania, inni nie. I dotyczy to nie tylko zawodników doświadczonych, lecz także nowicjuszy. Ci pierwsi dali z siebie 50-60 procent, tych drugich w większości sparaliżował start na tak wielkiej i ważnej imprezie. Smutno mi, bo nawet jeśli schodzi się z maty z porażką, to nie z uśmiechem zadowolenia na twarzy, lecz ze świadomością, że walczyło się jak o życie. Jak trzeba, to z maty ma zabrać karetka - dodaje Garmulewicz ze swoim specyficznym poczuciem humoru.
Czy nowy trener będzie w stanie tę świadomość wpoić swoim zawodnikom w ciągu nadchodzących kilku miesięcy?
- Człowiek całe życie się uczy, a głupi umiera - kontynuuje w swoim stylu trener kadry. - Nie odpowiem więc wprost na to pytanie. Muszę po prostu możliwie najlepiej wykorzystać czas, jaki mi pozostał do decydujących o występie na igrzyskach rozstrzygnięć. I nie chodzi wyłącznie o pracę szkoleniową z zawodnikami, ale również nad ich... mentalnością. Do tego dochodzi jeszcze ten drobiazg, że z kilkoma z moich podopiecznych jestem za pan brat, bo byłem z nimi w kadrze jako zawodnik. Wprawdzie w związku z moim obecnym stanowiskiem nie chcę budować żadnych barier, ale też musi być wzniesiona ta cienka linia, za którą mieści się autorytet trenera. A cel, jaki ostatecznie sobie stawiam, to wprowadzenie na igrzyska czterech zawodników - kończy Marek Garmulewicz.
Mistrzostwa w stolicy Azerbejdżanu zdominowali Rosjanie, którzy w ośmiu kategoriach zdobyli siedem złotych i jeden brązowy medal. Innymi słowy, wszyscy reprezentanci Rosji stanęli na podium.
- Ja się temu nie dziwię - mówi Ryszard Klimas, były zapaśnik, a obecnie przedsiębiorca, który większość swoich interesów prowadzi w Sankt Petersburgu.
- Konkurencja w Rosji jest olbrzymia, bo też za sukcesami w zapasach stoją wielkie pieniądze. Dość powiedzieć, że jeden z petrochemicznych potentatów, sponsorujących rosyjskie zapasy, obiecał dla każdego ze złotych medalistów igrzysk w Pekinie milion dolarów premii, pod tym tylko warunkiem, że medali w tym kolorze będzie 10 lub więcej, licząc razem styl klasyczny oraz wolny kobiet i mężczyzn. Jeśli będzie mniej niż 10, złoty medalista otrzyma pół miliona dolarów.
A to nie wszystko. Rosyjski Komitet Olimpijski obiecał podwoić stawkę dla każdego złotego medalisty w Pekinie - w stosunku do tego, ile wypłacał triumfatorom z Aten. Wtedy to było 130 tysięcy dolarów...
Źródło: sport.wp.pl
Marek Garmulewicz, były świetny zapaśnik, wielokrotny medalista Mistrzostw Świata i Europy, jest trenerem kadry wolniaków od trzech miesięcy. Z takim doświadczeniem przyszło mu pojechać na Mistrzostwa Świata do Baku. Oparł się, z jednej strony, na doświadczonych zawodnikach, w tym m.in. na Krystianie Brzozowskim i Radosławie Horbiku, z drugiej, na zupełnych żółtodziobach, jak na przykład Mariusz Walkowiak czy Mateusz Gucman (publikujemy fragment oryginalnej wersji tekstu, choć uważamy, że z określeniem „żółtodzioby" dziennik Sport stanowczo przesadził - MJ).
Nikt z grona ośmiu naszych reprezentantów nie zmieścił się w pierwszej ósemce swojej kategorii wagowej, co zagwarantowałoby start na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. Swojej szansy będą zatem musieli szukać albo na kwietniowych Mistrzostwach Europy, albo w dwóch turniejach kwalifikacyjnych, które odbędą się dwa i cztery tygodnie po ME. Notabene, drugi z tych turniejów rozgrywany będzie w Warszawie.
- Trzeba spojrzeć prawdzie w oczy - mówi Marek Garmulewicz. - Jedni stanęli na wysokości zadania, inni nie. I dotyczy to nie tylko zawodników doświadczonych, lecz także nowicjuszy. Ci pierwsi dali z siebie 50-60 procent, tych drugich w większości sparaliżował start na tak wielkiej i ważnej imprezie. Smutno mi, bo nawet jeśli schodzi się z maty z porażką, to nie z uśmiechem zadowolenia na twarzy, lecz ze świadomością, że walczyło się jak o życie. Jak trzeba, to z maty ma zabrać karetka - dodaje Garmulewicz ze swoim specyficznym poczuciem humoru.
Czy nowy trener będzie w stanie tę świadomość wpoić swoim zawodnikom w ciągu nadchodzących kilku miesięcy?
- Człowiek całe życie się uczy, a głupi umiera - kontynuuje w swoim stylu trener kadry. - Nie odpowiem więc wprost na to pytanie. Muszę po prostu możliwie najlepiej wykorzystać czas, jaki mi pozostał do decydujących o występie na igrzyskach rozstrzygnięć. I nie chodzi wyłącznie o pracę szkoleniową z zawodnikami, ale również nad ich... mentalnością. Do tego dochodzi jeszcze ten drobiazg, że z kilkoma z moich podopiecznych jestem za pan brat, bo byłem z nimi w kadrze jako zawodnik. Wprawdzie w związku z moim obecnym stanowiskiem nie chcę budować żadnych barier, ale też musi być wzniesiona ta cienka linia, za którą mieści się autorytet trenera. A cel, jaki ostatecznie sobie stawiam, to wprowadzenie na igrzyska czterech zawodników - kończy Marek Garmulewicz.
Mistrzostwa w stolicy Azerbejdżanu zdominowali Rosjanie, którzy w ośmiu kategoriach zdobyli siedem złotych i jeden brązowy medal. Innymi słowy, wszyscy reprezentanci Rosji stanęli na podium.
- Ja się temu nie dziwię - mówi Ryszard Klimas, były zapaśnik, a obecnie przedsiębiorca, który większość swoich interesów prowadzi w Sankt Petersburgu.
- Konkurencja w Rosji jest olbrzymia, bo też za sukcesami w zapasach stoją wielkie pieniądze. Dość powiedzieć, że jeden z petrochemicznych potentatów, sponsorujących rosyjskie zapasy, obiecał dla każdego ze złotych medalistów igrzysk w Pekinie milion dolarów premii, pod tym tylko warunkiem, że medali w tym kolorze będzie 10 lub więcej, licząc razem styl klasyczny oraz wolny kobiet i mężczyzn. Jeśli będzie mniej niż 10, złoty medalista otrzyma pół miliona dolarów.
A to nie wszystko. Rosyjski Komitet Olimpijski obiecał podwoić stawkę dla każdego złotego medalisty w Pekinie - w stosunku do tego, ile wypłacał triumfatorom z Aten. Wtedy to było 130 tysięcy dolarów...
Źródło: sport.wp.pl
--
Spartan Kraków - Kuźnia ludzi ze stali
zapasy.krakow.pl
Krzysztof Piekarz
