spytalam znajomego trenera:
Podstawą treningu trójbojowego jest nabycie odpowiednich nawyków ruchowych niezbędnych do prawidlowego wykonania bojow. Pierwszy okres treningów początkujących to nauka techniki. Początkowo na patyku, później na gryfie (lub lekkiej sztandze 10-15 kg jeśli chodzi o dziewczęta i chłopców w wieku 14-15 lat). Dopiero po nauczeniu techniki można przejśc do właściwego treningu ogólnorozwojowego.
Ćwiczenia ogólnorozwojowe stosuje się również w okresie nauczania techniki - wówczas gdy któraś grupa mięśniowa jest wyraźnie słabsza od innych i uniemożliwia wykonanie prawidłowego ruchu. Jest to jednak tylko korekcja zastananego układu sił u początkującego zawodnika, a nie trening jako taki.
Abstrah**ąc od tego jesli weźmiemy pod uwagę cięzarowców wykonujących na treningu pełne przysiady "z dotykaniem tyłkiem do podłogi", to okaze się, że nie są oni w stanie szybko i efektywnie przestawić się na technikę trójbojową, ponieważ ich nawyki ruchowe na to nie pozwalają. Z pracy szkoleniowej w kazdym sporcie zaobserwowano, że przełamanie złych nawyków ruchowych jest bardzo trudne. O wiele łatwiej jest nauczyć zawodnika na początku techniki prawidłowej w danym boju niz korygowanie niewłaściwej.
Dopiero po okresie nauki można przejść do kształtowania ogólnej sprawności fizycznej. A w dalszej kolejności do siły specjalnej.
Prawdopodobnie Tomkowi Tompoz'owi chodziło o zachowanie właściwych etapów szkolenia zawodnika wyczynowego. Czyli etapy: siły ogólnorozwojowej, ukierunkowanej, specjalistycznej i wysokospecjalistycznej, które latami rozkładają się w okresie kariery zawodnika. O ile zamierzamy wychowac zawodnika startującego długo, i osiagajacego wysokie wyniki sportowe.
Zacytowalam to dokladnie :)
NIE ZADZIERAC ZE "ZNAWCA" W SZATNI BO WAS WSZYSTKICH POROZBIERAM W TEMPIE EXPRESOWYM......