MalcerzV2
Z okazji kontrowersji które powstały w okół odżywek białkowych zainteresowałem się o co chodzi z Alfa-laktoalbumina i Beta-laktoglobuliną. Znalazłem w czasopiśmie Medycyna Weterynaryjna
http://medycynawet.edu.pl/
artykuł poruszający tę kwestie:
http://medycynawet.edu.pl/index.php/archives/139/1058-summary-medycyna-wet-64-12-1375-1378-2008
Alfa-laktoalbumina i beta-laktoglobulina jako związki
biologicznie czynne frakcji białkowej mleka
JOLANTA KRÓL, ANNA LITWIŃCZUK, ANETA ZARAJCZYK, ZYGMUNT LITWIÑCZUK*
Katedra Towaroznawstwa i Przetwórstwa Surowców Zwierzêcych,
*Katedra Hodowli Bydła Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt UP, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Fragmenty:
Właściwości funkcjonalne białek są odzwierciedleniem naturalnych cech ich cząsteczek, m.in.: wielkości, kształtu, podatności na denaturację, sekwencji aminokwasowej, powinowactwa do wody itp. Istotne są również warunki środowiska, tj. temperatura, pH czy ciśnienie oraz właściwoci hydrodynamiczne, a także powierzchniowe.
Białka serwatkowe stanowią 0,6-0,7% białka ogólnego, w tym około 75% przypada na albuminy, tj. alfa-laktoalbuminę i beta-laktoglobulinę. Odgrywają one istotną rolę w żywieniu człowieka jako wyjątkowo bogate i zbilansowane źródło aminokwasów . Spożycie 14 g białek serwatkowych pokrywa dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na aminokwasy. Jest to ilość równoważna 23 g kazeiny lub 17 g białka jaja kurzego.
Alfa-laktoalbumina (alfa-LA) jest hydrofilową, trójwymiarową albuminą o masie cząsteczkowej około 14,2 kDa. Pojedynczy łańcuch peptydowy alfa-LA zbudowany jest ze 123 aminokwasów, wród których należy wymienić cysteinę i tryptofan (będące, odpowiednio, prekursorami glutationu i serotoniny), a także lizynę (tab. 1). Struktura tego białka wykazuje wysoki stopień homologii u większości ssaków, w tym u człowieka. W mleku krowim alfa-LA stanowi około 20% białek serwatki, a jej stężenie wynosi 1ś1,5 g·L1
Wyższą zawartością tego białka wyróżnia się mleko pozyskiwane od krów korzystających z pastwiska.
Frakcja ta pełni w organizmie rozmaite funkcje biologiczne (tab. 2). Niewątpliwie stanowi ona jedną z dwóch podjednostek enzymatycznego kompleksu, który katalizuje końcowy etap biosyntezy laktozy w komórkach gruczołowych ssaków. Dlatego też odgrywa istotną rolę w kontroli laktacji i sekrecji mleka Alfa-LA spełnia w organizmie również funkcje transportowe jako nośnik niektórych jonów metali, a przede wszystkim wapnia. Wykazuje także zdolność wiązania jonów cynku, magnezu i kobaltu.
Alfa-laktoalbumina wykazuje również właciwości antybakteryjne. Badania kliniczne dowiodły, że odżywki dla niemowląt wzbogacone w alfa-LA wykazywały aktywność przeciwko Escherichia coli O127 oraz redukowały liczbę przypadków wystąpienia biegunki. Działanie to może być wynikiem uwalniania przez enzymy antybakteryjnych peptydów podczas trawienia alfa-LA. Peptydy te wpływają na zahamowanie rozwoju patogenów, a dodatkowo stymulują rozwój pożądanej mikroflory jelitowej.
Dieta bogata w alfa-LA może poprawiać zdolnosć organizmu do radzenia sobie ze stresem. Jest to związane z dużym udziałem w cząsteczce alfa-LA tryptofanu będącego prekursorem serotoniny, która, występując w dużych stężeniach w mózgu, poprawia nastrój, zdolności poznawcze i pokonywanie sytuacji stresowych oraz obniża uczucie lęku. Ponadto ułatwia zasypianie osób dorosłych, cierpiących na zaburzenia snu.
Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że alfa-LA może chronić organizm przed problemami gastrycznymi (wrzody żołądka) powodowanymi przez stres lub etanol. W tym przypadku rola alfa-LA sprowadza się do zwiększania poziomu prostaglandyn (PGE 2),
które wykazują działanie ochronne na śluzówkę żołądka poprzez stymulowanie sekrecji luzu i hamowanie wytwarzania kwasu mlekowego. Alfa-LA pełni również rolę czynnika immunologicznego, co jest szczególnie istotne w diecie noworodków, wpływając na wzrost ich odporności.
Beta-laktoglobulina odgrywa kluczową rolę antyoksydacyjną w mleku, pomimo że wykazuje umiarkowaną aktywność przeciwutleniającą w porównaniu do związków o wysokim statusie antyoksydacyjnym, tj. witaminy E lub probukolu. Właściwość ta wynika z obecności aminokwasów siarkowych oraz możliwości syntezy glutationu. Wykazano, że istotną rolę w kształtowaniu statusu beta-LG odgrywają także wolne grupy tiolowe przy Cys-121, które prawdopodobnie uczestniczą
w zahamowaniu procesu oksydacji frakcji LDL cholesterolu. Mleko pozbawione tego białka ma około 50% mniejszą ogólną aktywności antyoksydacyjną w porównaniu do mleka surowego. Ponadto istotną utratę właściwości przeciwutleniających wykazano w mleku poddanym obróbce cieplnej, na skutek denaturacji Beta-LG.
Równie istotną funkcją beta-LG jest jej aktywność antykancerogenna, którą warunkuje duża zawartoć aminokwasów siarkowych, a przede wszystkim metioniny. Poprzez oddziaływanie na proces metylacji komórek, metionina i cysteina wykazują pozytywny wpływ na stabilność DNA. Beta-LG, jako jedyna wród białek serwatkowych, wykazuje dodatkowo zdolność wiązania mutagennych, heterocyklicznych amin, przez co hamuje ich aktywność rakotwórczą. Wyniki badań
McIntosha i wsp. wskazują, że diety uzupełniane w beta-LG zapewniają ochronę przeciwko rozwojowi prekursorów nowotworów tylnej ściany jelita.
Beta-laktoglobulina wykazuje również działanie wspomagające w infekcjach wirusowych. Uzupełnienie diety w to białko prowadzi do znacznego wzrostu poziomu glutationu w plazmie, a co za tym idzie do poprawy zdrowia osób zakażonych wirusem HIV oraz rzadszego pojawiania się infekcji towarzyszących . Beta-LG chemicznie modyfikowana bezwodnikiem 3-hydroftalowym okazała się efektywnym inhibitorem infekcji wirusem HIV-1 u ludzi.
Prozdrowotne właciwości alfaLA i beta-LG, chociaż jeszcze nie do końca poznano dokładne mechanizmy ich działania, powinny stanowić zachętę dla konsumentów do spożywania produktów mlecznych oraz innych wzbogaconych w te białka. Oswobodzenie biofunkcjonalnych peptydów z alfa-laktoalbuminy i beta-laktoglobuliny umożliwia zastosowanie ich w żywności jako składników o właściwociach regulujących, o aktywnoci zbliżonej do aktywności hormonów. W przyszłości związki te mogą być wykorzystywane na szerszą skalę jako składniki żywności funkcjonalnej. Pojedyncze z nich znajdą również zastosowanie w farmakologii. Działania bioaktywne białek serwatkowych są niezwykle interesujące i dostarczają możliwości włączenia alfa-LA i beta-LG jako aktywnych składników w szerokiej gamie żywności funkcjonalnej, jednakże niektóre właściwości tych białek wymagają potwierdzenia.
http://medycynawet.edu.pl/
artykuł poruszający tę kwestie:
http://medycynawet.edu.pl/index.php/archives/139/1058-summary-medycyna-wet-64-12-1375-1378-2008
Alfa-laktoalbumina i beta-laktoglobulina jako związki
biologicznie czynne frakcji białkowej mleka
JOLANTA KRÓL, ANNA LITWIŃCZUK, ANETA ZARAJCZYK, ZYGMUNT LITWIÑCZUK*
Katedra Towaroznawstwa i Przetwórstwa Surowców Zwierzêcych,
*Katedra Hodowli Bydła Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt UP, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Fragmenty:
Właściwości funkcjonalne białek są odzwierciedleniem naturalnych cech ich cząsteczek, m.in.: wielkości, kształtu, podatności na denaturację, sekwencji aminokwasowej, powinowactwa do wody itp. Istotne są również warunki środowiska, tj. temperatura, pH czy ciśnienie oraz właściwoci hydrodynamiczne, a także powierzchniowe.
Białka serwatkowe stanowią 0,6-0,7% białka ogólnego, w tym około 75% przypada na albuminy, tj. alfa-laktoalbuminę i beta-laktoglobulinę. Odgrywają one istotną rolę w żywieniu człowieka jako wyjątkowo bogate i zbilansowane źródło aminokwasów . Spożycie 14 g białek serwatkowych pokrywa dzienne zapotrzebowanie osoby dorosłej na aminokwasy. Jest to ilość równoważna 23 g kazeiny lub 17 g białka jaja kurzego.
Alfa-laktoalbumina (alfa-LA) jest hydrofilową, trójwymiarową albuminą o masie cząsteczkowej około 14,2 kDa. Pojedynczy łańcuch peptydowy alfa-LA zbudowany jest ze 123 aminokwasów, wród których należy wymienić cysteinę i tryptofan (będące, odpowiednio, prekursorami glutationu i serotoniny), a także lizynę (tab. 1). Struktura tego białka wykazuje wysoki stopień homologii u większości ssaków, w tym u człowieka. W mleku krowim alfa-LA stanowi około 20% białek serwatki, a jej stężenie wynosi 1ś1,5 g·L1
Wyższą zawartością tego białka wyróżnia się mleko pozyskiwane od krów korzystających z pastwiska.
Frakcja ta pełni w organizmie rozmaite funkcje biologiczne (tab. 2). Niewątpliwie stanowi ona jedną z dwóch podjednostek enzymatycznego kompleksu, który katalizuje końcowy etap biosyntezy laktozy w komórkach gruczołowych ssaków. Dlatego też odgrywa istotną rolę w kontroli laktacji i sekrecji mleka Alfa-LA spełnia w organizmie również funkcje transportowe jako nośnik niektórych jonów metali, a przede wszystkim wapnia. Wykazuje także zdolność wiązania jonów cynku, magnezu i kobaltu.
Alfa-laktoalbumina wykazuje również właciwości antybakteryjne. Badania kliniczne dowiodły, że odżywki dla niemowląt wzbogacone w alfa-LA wykazywały aktywność przeciwko Escherichia coli O127 oraz redukowały liczbę przypadków wystąpienia biegunki. Działanie to może być wynikiem uwalniania przez enzymy antybakteryjnych peptydów podczas trawienia alfa-LA. Peptydy te wpływają na zahamowanie rozwoju patogenów, a dodatkowo stymulują rozwój pożądanej mikroflory jelitowej.
Dieta bogata w alfa-LA może poprawiać zdolnosć organizmu do radzenia sobie ze stresem. Jest to związane z dużym udziałem w cząsteczce alfa-LA tryptofanu będącego prekursorem serotoniny, która, występując w dużych stężeniach w mózgu, poprawia nastrój, zdolności poznawcze i pokonywanie sytuacji stresowych oraz obniża uczucie lęku. Ponadto ułatwia zasypianie osób dorosłych, cierpiących na zaburzenia snu.
Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że alfa-LA może chronić organizm przed problemami gastrycznymi (wrzody żołądka) powodowanymi przez stres lub etanol. W tym przypadku rola alfa-LA sprowadza się do zwiększania poziomu prostaglandyn (PGE 2),
które wykazują działanie ochronne na śluzówkę żołądka poprzez stymulowanie sekrecji luzu i hamowanie wytwarzania kwasu mlekowego. Alfa-LA pełni również rolę czynnika immunologicznego, co jest szczególnie istotne w diecie noworodków, wpływając na wzrost ich odporności.
Beta-laktoglobulina odgrywa kluczową rolę antyoksydacyjną w mleku, pomimo że wykazuje umiarkowaną aktywność przeciwutleniającą w porównaniu do związków o wysokim statusie antyoksydacyjnym, tj. witaminy E lub probukolu. Właściwość ta wynika z obecności aminokwasów siarkowych oraz możliwości syntezy glutationu. Wykazano, że istotną rolę w kształtowaniu statusu beta-LG odgrywają także wolne grupy tiolowe przy Cys-121, które prawdopodobnie uczestniczą
w zahamowaniu procesu oksydacji frakcji LDL cholesterolu. Mleko pozbawione tego białka ma około 50% mniejszą ogólną aktywności antyoksydacyjną w porównaniu do mleka surowego. Ponadto istotną utratę właściwości przeciwutleniających wykazano w mleku poddanym obróbce cieplnej, na skutek denaturacji Beta-LG.
Równie istotną funkcją beta-LG jest jej aktywność antykancerogenna, którą warunkuje duża zawartoć aminokwasów siarkowych, a przede wszystkim metioniny. Poprzez oddziaływanie na proces metylacji komórek, metionina i cysteina wykazują pozytywny wpływ na stabilność DNA. Beta-LG, jako jedyna wród białek serwatkowych, wykazuje dodatkowo zdolność wiązania mutagennych, heterocyklicznych amin, przez co hamuje ich aktywność rakotwórczą. Wyniki badań
McIntosha i wsp. wskazują, że diety uzupełniane w beta-LG zapewniają ochronę przeciwko rozwojowi prekursorów nowotworów tylnej ściany jelita.
Beta-laktoglobulina wykazuje również działanie wspomagające w infekcjach wirusowych. Uzupełnienie diety w to białko prowadzi do znacznego wzrostu poziomu glutationu w plazmie, a co za tym idzie do poprawy zdrowia osób zakażonych wirusem HIV oraz rzadszego pojawiania się infekcji towarzyszących . Beta-LG chemicznie modyfikowana bezwodnikiem 3-hydroftalowym okazała się efektywnym inhibitorem infekcji wirusem HIV-1 u ludzi.
Prozdrowotne właciwości alfaLA i beta-LG, chociaż jeszcze nie do końca poznano dokładne mechanizmy ich działania, powinny stanowić zachętę dla konsumentów do spożywania produktów mlecznych oraz innych wzbogaconych w te białka. Oswobodzenie biofunkcjonalnych peptydów z alfa-laktoalbuminy i beta-laktoglobuliny umożliwia zastosowanie ich w żywności jako składników o właściwociach regulujących, o aktywnoci zbliżonej do aktywności hormonów. W przyszłości związki te mogą być wykorzystywane na szerszą skalę jako składniki żywności funkcjonalnej. Pojedyncze z nich znajdą również zastosowanie w farmakologii. Działania bioaktywne białek serwatkowych są niezwykle interesujące i dostarczają możliwości włączenia alfa-LA i beta-LG jako aktywnych składników w szerokiej gamie żywności funkcjonalnej, jednakże niektóre właściwości tych białek wymagają potwierdzenia.
Krzysztof Piekarz
antek098!
