Grypa żołątkowa - żółte białka oczne

Witam!
W ubiegłą niedzielę dopadła mnie grypa żołądkowa. Wymioty, biegunka, gorączka, osłabienie. Objawy te utrzymywały się przez 2 dni. Wyleczyłem się dzięki ścisłej diecie (tylko napoje), smectcie, laremidowi i paracetamolowi. Dzisiaj zauważyłem, że pożółkło mi mniej więcej 2/3 białka ocznego i delikatnie skóra.

Muszę powiedzieć, że raczej zdrowo to się nie odżywiam i moja wątroba jest dosyć 'przepracowywana'. Czy to zżółknienie może być spowodowane przyjmowaniem paracetamolu 'na pusty żołądek'? A może to sygnał, że dzieje się coś bardzo niedobrego? Czy jakiś Hepatil (Vit czy zwykły?) pomoże?

Oj... w temacie oczywiście "żołądkowa"... ależ literówka.

Żółte oczy , skóra ... to objawy powyższonej bilirubiny. Bilirubine wytwarza żoładek. Przy jej złej ,,redukcji'' są właśnie takie objawy. (przy dużym stężeniu dochodzi jeszcze ból głowy i takie kołysanie). Sprawdzi się pod kątem choroby (genetycznej) gilberta. Miałem tak samo jak ty. Tylko że trafiłem do szpitala pod kroplówke po 3 dnich przeszło ale jescze mnie tyga. trzymali. Pojechałem na badania do Zabrza. I okazało się że mam Gilberta. Troche się przejołem bo wtedy dość ostro trenowałem runnig , pływanie... a przy tej chorobie teoretycznie nie można się wysilać. Tuż po tym jak wróciłem do normalnego funkcjonowania. Ćwiczyłem dalej , jeszcze intensywniej , nawet po kilka godzin dziennie. Przez pierwszy miech po treningach byłem cały żółty , łeb mnie nawalał , kręciło mi się w glowie. No ale co trening. Po miesiącu jakoś tak sie organizm przyzwyczaił i teraz już rzadnych problemów z wysiłkiem nie mam. Podstawą jest picie dużo plynów . Bo z moczem wydalamy nadmiar bilirubiny. A i uważać trzeba na złe jedzenie... nie robić mixów . (chodz ja robie czasem i nic mi nie jest ;P) niby alkoholu też nie można... Mi choroba dokuczała przez miesiąc i dała za wygraną ;) I takod 2 lat (już chyba tyle będzie) nie mam problemów. A i każdą srake %) , ból brzucha spowodowany jedzeniem przechodzi się troche gorzej... Ale sru i po sprawie %)

Bilirubina – organiczny związek chemiczny powstały w wyniku rozpadu hemu uwolnionego wcześniej z hemoglobiny w śledzionie, wątrobie lub szpiku kostnym w procesie niszczenia czerwonych ciałek krwi.

Wskutek licznych przemian chemicznych z hemoglobiny powstaje i oddziela się zielonkawa biliwerdyna, która ulega przemianie na bilirubinę pośrednią, nazywaną czasem hemobilirubiną, bilirubiną B lub bilirubiną niezwiązaną. Bilirubina krążąca w tej postaci we krwi w połączeniu z albuminą jest nierozpuszczalna w wodzie i dlatego nie przechodzi do moczu. Przedostaje się natomiast do komórek wątrobowych, z których później zostaje wydzielona do żółci wątrobowej w postaci bilirubiny bezpośredniej, zwanej inaczej cholebilirubiną, bilirubiną A lub bilirubiną związaną. Po dostaniu się do komórek wątrobowych bilirubina jest dwukrotnie sprzęgana z kwasem glukuronowym. Przez to traci zdolność przenikania bariery krew-mózg i przestaje być związkiem neurotoksycznym.

Bilirubina powstaje na skutek degradacji części porfirynowej hemu (część białkowa – globina – degradowana jest do pojedynczych aminokwasów, atom żelaza zostaje włączony do ogólnej puli żelaza organizmu, a hem ulega przekształceniu w linearną cząsteczkę – biliwerdynę, redukowaną z kolei do bilirubiny).

Zwiększenie stężenia bilirubiny w osoczu określa się jako hiperbilirubinemię. Hiperbilirubinemia może być spowodowana zwiększonym wytwarzaniem bilirubiny lub też niezdolnością wydzielania bilirubiny powstającej w prawidłowych ilościach przez uszkodzoną wątrobę.

Po przekroczeniu stężenia 2-2,5 mg/100 ml krwi, bilirubina dyfunduje do tkanek, powodując ich zażółcenie (żółtaczka).