INSULINA - NIE TAKA ZŁA JAK JĄ MALUJĄ, CZĘŚĆ II

W poprzednim artykule opisałem część mitów na temat insuliny i tego skąd wzięła się jej zła reputacja , dzisiaj chciałbym kontynuować ten temat.

MIT: SKOKI INSULINY SĄ ZŁE

FAKT: SKOKI INSULINY PEŁNIĄ WAŻNĄ FUNKCJĘ I SĄ NATURALNYM ZJAWISKIEM FIZJOLOGIZNYM

W poprzedniej części opisałem jak białko może powodować równie wysokie wyrzuty insuliny jak węglowodany i te skoki nie zachodzą za sprawą glukoneogenezy(białka są przerabiane na glukozę).

Pokazałem również jak te skoki insuliny są częściowo odpowiedzialne za jej działanie hamujące apetyt i uczucie sytości po posiłku, które pojawiają się po spożyciu protein(poprzez sygnał insuliny do mózgu, aby zahamował apetyt)

Chciałbym napisać nieco więcej, dlaczego nagłe skoki insuliny w odpowiedzi na spożyty posiłek są ważne i w jaki sposób przyczyniają się do kontroli poziomu cukru .

Żeby to zrobić musimy sobie omówić fazy, w których insulina jest wydzielana.
Wyrzut insuliny przez trzustkę zachodzi w dwóch etapach.

Pierwszy etap zachodzi bardzo szybko, trzustka wyczuwa wzrost poziomu glukozy we krwi i wydziela insulinę około 1-2 minut po wyczuciu wzrostu poziomu glukozy. Kończy się zazwyczaj po 10 minutach.

Ten szybki wyrzut insuliny pochodzi ze zgromadzonych zapasów w trzustce. Ten nagły skok insuliny jest upośledzony u ludzi mających problemy z tolerancją glukozy(osoby, które mają wyższy poziom cukru na czczo i wyżej podniesiony cukier po posiłku, ale nie są cukrzykami).
Nagły skok insuliny KOMPLETNIE NIE ZACHODZI U LUDZI MAJĄCYCH CUKRZYCĘ TYPU II

Drugi wyrzut insuliny trwa tak długo jak długo poziom cukru jest podniesiony. Wydzielenie insuliny w tej fazie zachodzi za sprawą uwolnienia jej zapasów z trzustki jak także za pomocą tworzenia nowej(prekursorem insuliny jest proinsulina).
Kiedy poda się insulinę z zewnątrz osobie zdrowej i osobie z cukrzycą typu II możemy zaobserwować:



Można zauważyć, że u cukrzyka jest kompletny brak nagłego skoku insuliny, który jest obecny u osoby zdrowej.

Jest lekarstwo o nazwie exenatide, które przywraca szybki wyrzut insuliny u osób chorych na cukrzycę.


Białe kółeczka oznaczają grupę, która przyjęła placebo, a kwadraty grupę, która zażyła exenatide. Czarne kółka oznaczają osoby zdrowe

Ten nagły wyrzut insuliny przyczynil się do lepszej kontroli poziomu cukru we krwi u ludzi chorych na cukrzycę.



Poziom cukru we krwi w odpowiedzi do posiłku u osób z cukrzycą typu II. Kółka oznaczają grupę placebo, czarne trójkąty grupę na exenatide. Można zauważyć stabilny poziom cukru we krwi u osób na exenatide w przeciwieństwie do osób zażywających placebo.

Ogromna masa ludzi - szczególnie w dzisiejszych czasach, samozwańczy guru zwalają problemy z otyłością i nadwagą właśnie na insulinę, kiedy to wspomniany wyżej lek, który przywraca nagły wzrost(pierwszą fazę) insuliny u osób z cukrzycą II przyczynił się do utraty wagi.





Częściowo jest za to odpowiedzialne polepszenie kontroli apetytu (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10877194).

Exenatide jest lekiem, który naśladuje działanie hormonu o nazwie GLP-1. GLP-1 jest hormonem jelitowym stymulującym insulinę. GLP-1 nasila wyrzut insuliny, zwiększa jej syntezę i hamuje wydzielanie glukagonu(hormon działający antagonistycznie do insuliny). Tak więc, exenatide, który naśladuje działanie GLP-1 i pomaga stymulować wydzielanie insuliny przyczynia się do spadku wagi.

Należy zrozumieć, że nagłe wzrosty poziomu insuliny nie są złą rzeczą. Białka powodują nagły wyrzut insuliny przez co hamują apetyt i pomagają w redukcji tkanki tłuszczowej.

GLP-1 i leki podobne do extenatide przyczyniające się do wyrzutu insuliny również hamują apetyt i również pryzyczniają się do utraty kilogramów.

Problemem jest to, że ludzie mylą nagły skok insuliny z wahaniami poziomu cukry we krwi. Jest powszechnie wiadomo, że nagły wzrost i spadek poziomu cukru może przyczynić się do uczucia głodu a ponieważ nagły wzrost poziomu cukru we krwi powoduje również nagły wzrost insuliny ludzie winią za to właśnie ją, kiedy to nie ona jest problemem.

MIT: PONIEWAŻ LUDZIOM CHORYM NA CUKRZYCĘ, KTÓRYM PODANO INSULINĘ ZYSKUJĄ NA WADZE ZNACZY TO, ŻE U LUDZI ZDROWYCH RÓWNIEŻ ONA JEST ODPOWIEDZIALNA ZA TYCIE.

FAKT: AMYLINA JEST WYDZIELANA U LUDZI ZDROWYCH WRAZ Z WYRZUTEM INSULINY; MA ONA WŁAŚCIWOŚCI HAMUJĄCE APETYT I PRZYCZYNIA SIĘ DO LIPOLIZY.


Amylina jest hormonem, który jest wydzielany wraz z insuliną przez trzustkę. Amelina obniża apetyt i stymuluje lipolizę - rozkład tłuszczy do kwasów tłuszczowych.

Osoby z cukrzycą typu I nie produkują amyliny, a u osób z cukrzycą typu II to zjawisko jest upośledzone.

Pramlintide - lek naśladujący działanie amyliny przyczynia się do utraty tkanki tłuszczowej u osób chorych na cukrzycę

Te informacje pokazują, że działanie jakie wywiera podanie insuliny osobom chorym na cukrzycę nie może być porównywane do działania jakie wywołuje u osób zdrowych, a jak na złość wiele osób właśnie takie porównania czyni obarczając insulinę za problemy z otyłością.


MIT: OBNIŻENIE POZIOMU INSULINY PRZYCZYNI SIĘ DO REDUKCJI APETYTU

FAKT: INSULINA JEST JEDNYM Z KILKU HORMONÓW PRZYCZYNIAJĄCYCH SIĘ DO UCZUCIA SYTOŚCI

Po części omówiłem ten mit w poprzednim artykule , pokazując w jaki sposób białka stymulują wydzialanie insuliny, co przyczynia się do redukcji apetytu. Dodatkowo, kiedy usunie się receptory insuliny z mózgu myszy spowoduje to obżeranie się i otyłość

MIT: WSZYSTKIE TE INFORMACJE DOTYCZĄ ZDROWYCH OSÓB

FAKT: TE INFORMACJE DOTYCZĄ RÓWNIEŻ OSÓB Z CUKRZYCĄ JAK I TE BORYKAJĄCE SIĘ Z NADWAGĄ


Niektórzy ludzie nie wierzą w zawarte tutaj informacje i twierdzą, że odwołują się one tylko do zdrowych osób, nie biorąc pod uwagę osób otyłych i chorych na cukrzycę. Te osoby wierzą, że leczenie otyłości i cukrzycy to tylko i wyłącznie kontrolowanie poziomu insulliny we krwi. Niestety, nic nie może być dalsze od prawdy.

Po pierwsze - odwołując się do tego artykułu. Przedstawiłem w jaki sposób lek - exenatide przywracający wyrzut insuliny przyczynia się do polepszenia kontroli cukru we krwi i utraty na wadzę.

Po drugie - dieta bogata w proteiny powszechnie jest znana ze swojej skuteczności w redukcji tkanki tłuszczowej. Zarówno u osób zdrowych, otyłych jak i chorych na cukrzycę, a jak wiadomo są one równie dobre w stymulowania trzustki do produkcji insuliny jak węglowodany.

Jak wspomniałem wcześniej, ludzie mylą kontrolowanie poziomu cukru z kontrolowaniem poziomu insuliny. Lepsza kontrola poziomu cukru we krwi jest częściowo odpowiedzialna za prozdrowotne działanie jakie płynie ze spożywania węglowodanów o niższym indeksie glkemicznym, obniżeniu całościowej puli węglowodanów, zwiększeniu spożycia protein, zwracanie uwagi na dostarczenie odpowiedniej ilości błonnika, spożywanie warzyw i owoców, albo bazowanie na produktach jak najmniej przetworzonych.


Nie chodzi o kontrolowanie insuliny, aczkolwiek kontrolowanie jej poziomu stanowi skutek uboczny wyżej wymienionych zabiegów poprzez polepszenie wrażliwości insulinowej i zmniejszenia wahań poziomu cukru we krwi.

Pamiętajcie - insulina nie jest taka zła jak ją malują. W kolejnym artykule omówię dokładniej(raz jeszcze :D) nabiał, który jest EKSTRYMALNIE INSULINOGENNY, a nie przyczynia się do przybierania kilogramów na wadzę.

Do zapamiętania:
-Wydzielanie insuliny stanowi ważna fizjologiczne funkcję i nie powinno się go obawiać
-Exenatide to lek, który przywraca wyrzuty insuliny u osób chorych na cukrzycę przez co przyczynia się do kontrolowania apetytu i kontroli poziomu cukru we krwi, a to przekłada się na spadek kilogramów na wadzę.
-Amelina jest hormonem, który jest wydzielany razem z insuliną u osób zdrowych. Pomaga ona kontrolować apetyt i pomaga spalać tkankę tłuszczową
-Kiedy usunie się receptory insuliny z mózgu myszy spowoduje to przejadanie się i otyłość
-Wiele osób myli kontrolowanie poziomu cukru we krwi z kontrolowaniem poziomu insuliny