Osoby trenujące siłowo czy to profesjonalnie czy amatorsko na pewnym etapie ćwiczeń decydują się na prywatny sprzęt treningowy. Mając na uwadze wybór odpowiednich dla siebie hantli czy sztangi, często stajemy przed problemem. Jaki rodzaj talerzy wybrać? Bitumiczne czy żeliwne?
Odpowiedź niestety jest bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników - warto jednak wiedzieć czym różnią się oba rodzaje talerzy.
Do plusów talerzy żeliwnych możemy zaliczyć m.in.
- wielkość, talerze wykonane z żeliwa są dużo mniejsze w porównaniu do innych materiałów ze względu na wagę żeliwa
- są dużo bardziej poręczne i praktyczne ze względu na wielkość
- są niesamowicie trwałe i posłużą nam latami - żeliwo się poprostu nie niszczy
Minusy żeliwnego obciążenia:
- są dużo bardziej niebezpieczne, w szczególności bez jakiejkolwiek wartswy amortyzacji niż inne rodzaje obciążenia, mogą przykładowo uszkodzić podłogę jeżeli spadną nam z wysokości
- obciązniki ze względu na ciężar oraz budowę są nie wygodne do przenoszenia oraz zakładania na sztangę, wyjątek stanowi typ obciążenia "kierownica"
- są dużo droższe od talerzy bitumicznych
Plusy obciążenia bitumicznego:
- pierwszym plusem obciążenia bitumicznego jest jego cena, niektórzy nie chcą lub nie mogą sobie pozwolić na duże wydatki, a bitumiczne obciążenie jest właściwie na każdą kieszeń
- kolejnym plusem jest większa amortyzacja przy spadku z wysokości, jednakże jest to uzależnione od wykonania talerzy
Największym minusem obciążenia bitumicznego jest jego kruchość, jak sama nazwa wskazuje są wykonane z masy bitumicznej która z czasem np. w wyniku uderzeń talerza o ziemię może się kruszyć. To samo tyczy się plastiku z którego zazwyczaj wykonane są talerze, jeżeli talerz nam pęknie jest zazwyczaj do wyrzucenia.
Kolejnym minusem obciążenia bitumicznego jest jego wielkość. Obciążenie rzędu 5 czy max. 10 kg nada się dla początkujących i nie zajmie wiele miejsca. Jednak biorąc pod uwagę talerze o większej wadze, należy liczyć się na dużo większe gabaryty w porównaniu do obciążeń żeliwnych.
Obciążenie chromowane jest dużo ładniejsze i robi większy efekt wizualny, jednak wypada najdrożej w zestawieniu wszystkich trzech. Zaś innymi cechami jest porównywalne z obciążeniem żeliwnym.
Sztanga
Kolejną kwestią zaraz po obciążeniu jest sztanga.
Do elementów składowych sztangi należą:
- gryf - stalowy drążek służący do utrzymywania ciężaru. Gryf może być prosty, łamany lub cechować się innym kształtem aby ułatwić chwyt w zależności do przeznaczenia.
- obciążniki - stalowe, żeliwne, bitumiczne itp. "talerze" przeznaczone do regulacji ciężaru. Kolejność zakładania talerzy powinna odpowiadać ich masie.
- zaciski - konieczna forma zabezpieczenia talerzy przed ześlizgnięciem się z gryfu
Waga poszczególnych elementów często różni się od siebie w zależności od producenta, przeznaczenia oraz wykorzystanych materiałów.
Klasyczny gryf męski waży 20 kg i ma 2,2 m długości zaś damski 15 kg i 2,1 m długości.
Na większości siłowni zazwyczaj używa się gryfów olimpijskich o wadze 20 kg.
Dodatkowo zaciski ważą około 5 kg (para) co daje nam 25 kg razem ze sztangą.
Mniejsze gryfy mogą mieć bardzo różną wagę np. 5 kg, 7 kg, 9 kg czy 11 kg - waga bardzo często oznaczana jest na trzonie gryfu.
Dobierając gryf, obciążenie i zaciski warto mieć na uwadze to że różnią się one od siebie kształtem i rozmiarem. Z tego powodu powinniśmy wybrać wszystkie elementy tak by pasowały do siebie.
