
A więc zaczynam moje tematy o najlepszych kickboxerach i thaiboxerach od polskiego akcentu.
Marek Piotrowski (ur. 14 sierpnia 1964 r. w Dębe Wielkim koło Mińska Mazowieckiego) - polski kick-bokser i bokser, zawodowy mistrz świata.
Swoją karierę sportową rozpoczynał jako bardzo młody adept ju-jitsu, z czasem zainteresował się Karate Kyokushin. W 1984 r. zdobył w tej dyscyplinie Mistrzostwo Polski juniorów. W 1985 r. powtórzył ten sukces w kategorii seniorów. W karate stoczył 13 oficjalnych pojedynków, wszystkie wygrał. W Lipcu 1993 r stał się posiadaczem czarnego pasa. 1DAN Od początku 1987 r. - rozpoczął uprawiać kickboxing, najchętniej w formule full-contact. Dyscyplina w tej formie była wówczas w Polsce zakazana. 11.10.1987 r. - zdobył w Monachium amatorskie Mistrzostwo Świata w kategorii wagowej do 81 kg. Tego samego roku wygrał również Mistrzostwo Polski, a na Węgrzech Puchar Świata, zostając uznanym za najlepszego zawodnika turnieju.
1988 r. - Marek Piotrowski zdecydował się na wyjazd do USA by, jak sam deklarował, zostać Mistrzem Świata zawodowców. W październiku 1988 r. stoczył swoją pierwszą walkę za Oceanem, w Rockford z Bobem Handegan/Bobem Handeganem, nokautując go w 4 rundzie. 19.08.1989 r. - w swej 5 walce za Oceanem zwyciężył jednogłośnie na punkty dotychczas niepokonanego Ricka "The Jet" Roufusa i zdobył zawodowe Mistrzostwo Stanów Zjednoczonych wg organizacji PKC. Do jego nazwiska przyległ również ringowy przydomek Punisher . 04.11.1989 r. - w Chicago pokonał słynnego Dona "The Dragon" Wilsona i został zawodowym Mistrzem Świata organizacji ISKA, PKC i FFKA. Do 1991 r. stoczył sześć pojedynków gromiąc miedzy innymi Boba "The Thunder" Thurmana w Las Vegas i znakomitego Marka Longo. Był do tego momentu niepokonanym zawodnikiem na zawodowych ringach, legitymującym się wynikiem 29-0 (19 k.o.). 22.06.1991 r. - pomimo problemów osobistych stoczył rewanżowy pojedynek z Rickiem Roufusem, który przegrał w drugiej rundzie przez k.o. 10.02.1992 r. - rozpoczął swoją przygodę z boksem zawodowym wygrywając pierwszą walkę przed czasem w 4 rundzie. Do 1992 r. chcąc odzyskać utracony tytuł MŚ stoczył kilka walk w kickboxingu wszystkie wygrywając. W lipcu 1992 r. zdobył tytuł mistrza Ameryki Północnej wygrywając z Kanadyjczykiem Conradem Pla. 22.11.1992 r. - w Paryżu stanął do pojedynku z wielokrotnym mistrzem Holendrem Robem "The Dutchman" Kamanem (zwanym także "Mr. Low-Kick", 98 wygranych walk, 78 k.o.) w formule low-kick. Przegrał przez TKO w siódmej rundzie po niezwykle dramatycznym boju. Po tej porażce Marek Piotrowski raz jeszcze stanął do walki o utracone tytuły. Przez następne lata szukał szansy na rewanż z Kamanem i Roufusem, ale nigdy jej nie dostał. 22.06.1993 r. - pokonał w Montrealu przez TKO Michael’a "The BlackSniper" McDonalda. W tym samym roku zwyciężył Mike’a Winklejohna zdobywając tytuł Mistrza Świata wg ISKA w formule oriental rules (odmiana dopuszczająca low-kick i uderzenia kolanem). 15.04.1994 r. - w San Jose w Kalifornii wygrał z Javierem Mendezem. W grudniu 1995 r. stoczył swoje ostatnie starcie w kickboxingu, w Krakowie z Włochem Stefano Tomiazzo, zdobywając pas Mistrza Świata organizacji WKA i unifikując wszystkie światowe tytuły w full-contact. Do 1995 r. jako kick-bokser jest posiadaczem wszystkich najważniejszych pasów mistrzowskich: ISKA, KICK, PKC, WAKO-PRO, FFKA, WKAi TBC. Po raz drugi został niekwestionowanym Mistrzem Świata zawodowców, 9-krotnym Mistrzem Świata.
Równolegle ze startami w kickboxingu, Piotrowski kontynuował karierę boksera zawodowego, tocząc od 1992 do 1996 r. w sumie 21 pojedynków, wygrywając wszystkie. Karierę wojownika ringu zakończył 13.12.1996 r. w Hanowerze wygraną walką bokserską. W 1997 r. dostał propozycję walki o zawodowe mistrzostwo świata w boksie organizacji IBF z Reggie Johnsonem, lecz ze względu na kłopoty zdrowotne musiał zrezygnować.
Oficjalny bilans walk:
42-2 (27 k.o.) - kick-boxing,
21-0 (11 k.o.) - boks,
13-0 - karate kyokushin.
How much can you know about yourself if you've never been in a fight?