ps. sorry za błędy ale przepisywałem to na szybko w kawiarence, bez sprawdzania pisowni

ZASADY BUDOWY LEKCJI, A BUDOWA ZAJĘĆ KULTURYSTYKI
Podstawową formą pracy w zakresie wychowania fizycznego jest jednostka lekcyjna. Posiada ona swoistą budowę , dostosowaną do właściwości fizjologicznych i psychicznych ucznia. Ogólny ramowy schemat lekcji nazywany jest tokiem lekcyjnym. Sugeruje on. jaka powinna być kolejność zabaw i gier oraz rodzaj ćwiczeń, aby lekcja spełniała postulaty zdrowotno - higeniczne i pedagogiczne, aby uwzględniała zasady budowy lekcji wychowania fiycznego, czyli zasadę wszechstronności, zasadę zmienności pracy mięśniowej i zasadę stopniowania natężenia wysiłku na lekcji.
Budowa lekcji wychowania fizycznego - uwzględniająca zajęcia z kulturystyki:
1. Zorganizowanie grupy i sprawdzenie gotowości do zajęć - podstawowy punkt, bez którego nie powinna się zacząć żadna lekcja wychowania fizycznego, tym bardziej na siłowni; zorganizowanie grupy czyli zbiórka w szeregu, powitanie, sprawdzenie liczby ćwiczących, kontrola ubioru i czystości ciała.
2. Motywacja do udziału w zajęciach - czego będziemy się uczyć i dlaczego; podanie tematu oraz celów lekcji, motywacja do aktywnego udziału w lekcji; wytłumaczenie uczniom, iż zajęcia z kulturystyki są bardzo pomocne (np. przy rozwijaniu poszczególnych cech motorycznych) i przydatne, chociażby dlatego iż odpowiednio przeprowadzane poprawiają wygląd naszego ciała i 'dbają' o harmonijny rozwój sylwetki.
3. Rozgrzewka, rozwój psychomotoryki i zadania korektywne - odpowiednie rozgrzanie mięśni i stawów przed przystąpieniem do ćwiczeń na siłowni, to sprawa obligatoryjna; w przypadku zajęć z kulturystyki trzeba temu punktowi poświęcić jeszcze więcej uwagi, niż w przypadku "zwykłej" lekcji wychowania fizycznego; podstawową sprawą w lekcjach przeprowadzanych na siłowni jest nauka trzymania prostych pleców oraz podstaw "fizjologicznego" obchodzenia się z ćwiczeniami/sprzętem; te informacje powinny być zawarte jako powtarzane elementy na każdej rozgrzewce
4. Kształtowanie umiejętności i doskonalenie sprawności w różnych zakresach - czyli główna część lekcji, w której należy skupić się na doskonaleniu poszczególnych elementów w zajęciach na siłowni; najważniejsze umiejętności z tej edukacji, będą odnosiły się do następujących ćwiczeń:
- przysiad ze sztangą (umieszczony celowo na początku, ponieważ opanowanie go w wielkim stopniu ułatwia późniejszą naukę martwego ciągu i wyciskania nad głowę, szczególnie jeśli jest to przysiad przedni, tj. przysiad ze sztangą trzymaną z przodu na barkach)
- martwy ciąg
- wyciskanie sztangi ponad głowę
- uginanie ramion ze sztangą podchwytem
- ćwiczenia ważne w korekcji wad postawy, jak ćwiczenia mięśni brzucha i podciągania sztangi/hantli w opadzie tułowia do brzucha (zaangażowane głównie mięśnie grzbietu)
Opanowanie tych ćwiczeń nie tylko prowadzi do ogólnej poprawy sprawności, ale również tworzy fundament do opanowania niemal każdego kolejnego ruchu.
5. Uspokojenie fizjologiczne i emocjonalne organizmu - np. krótka zabawa uspokajająca, w celu przywrócenia spokojniejszego tętna i wyciszenia organizmu, nauka prawidłowego oddychania; w zajęciach kulturystyki również bardzo ważne są ćwiczenia rozciągające poszczególne partie mięśniowe po skończonym treningu - nie powinniśmy o tym zapominać, jak to często bywa na innych lekcjach wychowania fizycznego.
6. Czynności organizacyjne i wychowawcze związane z zakończeniem lekcji - omówienie zajęć na siłowni, pochwała uczniów najlepiej wykonujących dane ćwiczenia oraz ocena całościowa grupy, omówienie błędów.
7. Nastawienie ucznia do podejmowania samodzielnych działań związanych ze zdrowiem, rekreacją i sportem - zachęcenie do regularnych ćwiczeń na siłowni w czaie wolnym, nakłonienie o dbanie - o własne ciało, nie tylko samemu ale także o namówienie rodzeństwa czy pójscia na siłownię z rodzicami.
Powyższe przedstawienie budowy lekcji kulturystyki jest ściśle powiązane z zasadami budowy lekcji:
a) Zasadą wszechstronności: wskazuje ona nauczycielowi na konieczność doboru w każdej lekcji takich środków, które zapewniałyby wszystkim uczniom możliwość wszechstronnego rozwoju przez właściwe oddziaływanie na jego sfery: motoryczną, intelektualną, moralno - społeczną. Zgodnie z tą zasadą nauczyciel na lekcji - w tym przypadku na lekcji kulturystyki - powinien:
* uwzględnić zadanie w zakresie przekazywania wiadomości, umiejętności, kształtowania sprawności fizycznej i psycho-motorycznej, dbać o prawidłową postawę ciała - jest to bardzo ważne w przypadku zajęć na siłowni, ponieważ złe nawyki w wykonywaniu niektórych ćwiczeń mogą spowodować w przyszłości skrzywienia kręgosłupa i wady postawy, także podstawową sprawą jest nauka trzymania prostych pleców, nie robienie tzw. "kociego grzbietu"; nauczyciel powinien także akcentować elementy ogólno-wychowawcze (w zależności od celów lekcji, zmienia się proporcje między nimi)
* uwzględnić zadania kierowane przez siebie, jak również wymagać znacznej samodzielności od uczniów, z zachowaniem na siłowni szczególnej ostrożności i podstawowych zasad bezpieczeństwa, np. nie można w żadnym wypadku wychodzić z sali, zostawiając uczniów samych z przyrządami, ciężarami, maszynami, atlasami i gryfami, może to być tragiczne w skutkach, szczególnie gdy zajęcia odbywają się z młodszymi wiekowo grupami
* wykorzystywać przybory i przyrządy zarówno typowe (np. ekspander, hantelki, drążek, drabinki) jak i nietypowe (suwnice Smith'a, specjalistyczne przyrządy do treningu danych partii mięśniowych np. do trenowania mięśni ud - maszyny do wypychania nogami lub prostowania mięśni czworogłowych ud)
* wprowadzić wszystkie rodzaje ćwiczeń kształtujących, a przede wszystkim te z wykorzystaniem przyborów
* wprowadzić ćwiczenia użytkowe = utylitarne, czyli podstawowe formy ruchu jak np. bieg, chód, skoki - podczas rozgrzewki, czy odpowiednie ćwiczenia rozciągające poszczególne partie mięśniowe po skończonym treningu kulturystycznym (w żadnym wypadku nie stosować rozciągania przed rozgrzewką!)
b) Zasadą zmienności pracy mięśniowej - podstawowym założeniem tej zasady jest zapewnienie na lekcji wychowania fizycznego bezpieczeństwa przez przeciwdziałanie kontuzjom mogącym wystąpić na skutek przeciążenia nadmiernie obciążanych grup mięśni; należy pamiętać również, że brak zainteresowania ucznia zajęciami, może powodować znużenie i obniżenie poziomu motywacji, zgodnie z tą zasadą nauczyciel powinien:
* układać ćwiczenia w takiej kolejności, aby każde następne miało odmienny wpływ na aparat ruchu (nie stosować bezpośrednio po sobie ćwiczeń wpływających na tą samą grupę mięśniową lub zdolność motoryczną); kolejność wykonywania ćwiczeń na lekcji kulturystyki ma istotny wpływ na osiągane efekty, liczba możliwych kombinacji - układów w poszczególnych treningach jest niezliczona, jednak nauczyciel powinien trzymać się sprawdzonych wariantów:
- w pierwszej kolejności wykonywać ćwiczenia na duże grupy mięśniowe,
- na początku wykonywać ćwiczenia złożone (jak: wyciskania, przysiady), w drugiej kolejności ćwiczenia izolowane (jak: np. rozpiętki)
* stosować zmienność treści i metod oraz form organizacyjnych lekcji - w przypadku lekcji kulturystyki można trenować nie tylko na siłowni, ale również na sali gimnastycznej, holu, czy nawet na powietrzu z wykorzystaniem odpowiednich przyborów, przedmiotów lub pomocy współćwiczącego
* przeplatać ćwiczenia o dużym stopniu trudności (np. przysiad ze sztangą) z łatwiejszymi (np. prostowanie mięśni czworogłowych ud siedząc na maszynie) oraz ćwiczenia wymagające znacznego skupienia uwagi (np. wyciskanie sztangi na ławce skośnej) z ćwiczeniami znanymi, atrakcyjnymi (np. pompki)
c) Zasadą stopniowania natężenia wysiłku na lekcji - racjonalnego wykorzystania lekcji; zasada ta mówi, że natężenie wynikające z odpowiednio dobranyh obciążeń intensywności lekcji powinno osiągnąć swoje maksimum ok. 3/4 czasu trwania lekcji; przechodzimy od ćwiczeń bądź ruchów na wybrane partie mięśniowe do ćwiczeń lub ruchów globalnych
* rozpoczynam lekcje od zadań o małej intensywności do ruchów bardzo intensywnych
* zadania o znacznym ładunku emocjonanym należy umieszczać w części głównej lekcji, np. mini zawody w wyciskaniu sztangi na ławce płaskiej
* przekazywanie wiadomości z zakresu kultury fizycznej nie może odbywać się kosztem innych zadań ruchowych lekcji, wiedza do opanowania przez ucznia zawsze powinna łączyć się z konkretnym działaniem w sferze motorycznej.
Literatura:
1. S.Strzyżewki "Teoria i metodyka wychowania fizycznego"
2. Metodyka wychowania fizycznego w reformowanej szkole pod redakcą Michała Bronikowskiego.
3. S.Strzyżewski "Proces wychowania w kulturze fizycznej" WSiP, Warszawa 1986r.
Dziękuję również chłopakom, którzy udzielali się w poprzednim temacie; pomogliście mi znacząco - naprowadzając na odpowiedni tok myslenia

jak temat tu nie pasuje to usuńcie ,tak dałem dla zabawy
niedługo będę miał skończony drugi..
http://www.sfd.pl/TEST_spalacz_REDOX_EXTREME-t1165501-s45.html - redukcja 2018
http://www.sfd.pl/-t1090712-s450.html -> blog treningowy