Koordynacja ruchowa jest istotnym elementem sprawności człowieka w każdej dyscyplinie sportu. Oznacza ona zdolność do wykonywania złożonych czasowo i przestrzennie ruchów włączając w to zmianę jednych zadań na inne zupełnie różniących się od siebie. Słaba koordynacja w zasadzie uniemożliwia nam uzyskanie dobrych wyników w każdej dyscyplinie sportu, gdzie liczy się szybkość, dynamika i precyzja.
W skład koordynacji ruchowej wchodzą takie zdolności, jak:
- zwinność,
- zręczność,
- orientacja przestrzenna,
- pamięć ruchowa,
- szybkość reakcji,
- poczucie rytmu,
- zdolność przystosowania czynności ruchowych,
- zdolność sprzężenia,
-
czucie mięśniowe.
Punkt kulminacyjny kształtowania się koordynacji ruchowej to wiek od 8 do 12 roku życia. W późniejszym wieku jesteśmy w stanie ją zdecydowanie poprawić. Jednak w okresie młodzieńczym kształtuje się najbardziej.
Ćwiczenia koordynacyjne wymagają pełnej koncentracji, skupienia i pobudzenia. Istotna jest wtedy praca układu nerwowo-mięśniowego i czucie własnych mięśni. Nad koordynacją pracuje się krótko, ale precyzyjnie. Najpierw powoli kształtując wzorzec ruchowy, a następnie powtarzanie go coraz szybciej, co daje efekty w postaci poprawy koordynacji.
Przykładem treningu koordynacji ruchowej może być np. bieg na przód z dwiema piłkami przy nogach z omijaniem przeszkód. Elementy wprowadzamy stopniowo. Od samego biegu slalomem, przed dodanie jednej piłki, a następnie drugiej.
