GARY_25:
Shotokan: Za twórcę tego stylu uważa się Goshina Funakoshi, który nauczał w pierwszej połowie ubiegłego wieku. Shotokan był jego pseudonimem artystycznym i tak jego uczniowie nazwali jego dojo(sala do ćwiczeń). Pochodził on z Okinawy, a jego nauczycielemi byli mistrzowie Azato i Itosu. Warto nadmienić, że sam Funakoshi mówił o sobie, że nie naucza stylu Shotokan Karate, ale po prostu Karate. Wiedział, że karate zmienia się zależnie od sekcji i instruktora, lecz nie przywiązywał do tego większej wagi. Nie przywiązywał on szczególnie wielkiej uwagi co do wykoywania poszczególnych kata. Wymagał natomiast, aby praktykowa je ze zrozumieniem sensu poszczególnych ruchów. Pierwsze dojo otworzył w 1936 roku. W późnych latach trzydziestych wprowadzone zostały sparringi przez co pierwotna zasada głoszona przez Funakoshiego "Każdą akcję zaczynaj i kończ blokiem" traciła swoje znaczenie. W konsekwencji styl ten szybko doczekał się rywalizacj sportowej. Postawy Shotokanu są niskie, szerokie a garda jest trzymana nisko na biodrach. Ataki wyprowadza się po liniach bliskich środkowej linii ciała. Bloki są twarde, niezbyt obszerne, oszczędne w ruchach. Techniki nożne opierają się na względnie niskich i stabilnych postawach. Shotokan liczy bardzo dużą liczbę kata, bo chyba 52.
Wado-ryu:twórcą tego systemu był Hronori Otsuka. W wieku 29 lat miał stopień mistrzowski w shindoyoshin-ryu ju jutsu. Rok później rozpoczał treningi karate. Na poc zątku lat 30' pracował nad syntezą karate i ju-jutsu. Wprowadził do swojego stylu zasadę z ju-jutsu miękkiego przyjęcia przeciwnika. W 1939 roku otrzymał zgode na założenie swojej szkoły. Zerwał z zasadą stalowego bloku. Zamiast frontalnego ataku proponował zejście z lini ciosu. On po raz pierwszy proponował szereg kombinacji. Jego treningi koncentrowały się nie na sile, leczna zręczności, szybkości i precyzji. Jest to styl miękki i szybki. Głównie uprawiany w Japoni, Wielkiej Brytanni i Francji.
S.h.i.t.o-ryu (cenzura

)Twórcą jest Kenwa Mabuni. Jest to styl wyspecjalizowany, przystosowany do walki sportowej, z jednym przeciwnikiem. Ma wąskie postawy. bloki nie są twarde, a krótkie, zmieniające kierunek ciosu. Jest to ogólnie szybki, sportowy styl.
Goju-ryu: Twórcą stylu był Chojun Miyagi. styl ten zmierzał w kierunku walki nie sportowej, a realnej. Jeden z uczniów, Gogen Yamaguchi wprowadził zasadę "trenuj tak, abyś mógł przyjąć każdy cios - uderzaj tak, abyś nie musiał przyjać następnego ciosu...". zawodnicy Goju-ryu specjalizują się w przyjmowaniu ciosów tak, by zminiejszyć ich efekt fizjologiczny przez odpowiednie techniki oddechowe, spinanie mięśni i.t.p. W walce dążą do bezposredniego rozstrzygnięcia przez wymianę ciosów. W tym stylu szczególnie wielką rolę przywiązuje się do siły, hartu ducha i wytrzymałości na ból. Kata w tym stylu sa bardzo twarde.
Kyokushinkai (moje ulubione

):wórcą jest Masutatsu Oyama(1927-1994) (prawdziwe nazwisko: Young-i-choi). trenował Judo, Shotokan i Goju-ryu. W wieku 9 lat zdobywa czarny pas w chińskim kempo, a jako 17 letni student 2dan w Karate. W 1947 roku zostaje mistrzem Japonii na pierwszym otwartym turnieju Karate w Tkio. Rok później odbywa samotny, 18 miesięczny trening w górach, by doprowadzić do perfekcji swą technike i uksztautować ostateczną koncepcję swego Karate. Po powrocie z gór, jako jedyny karateka w historii decyduje się na walkę z bykiem w Chiba, którą to wygrywa. W 1952 roku popularyzuje swoje karate przy konfrontacji z innymi stylami, oraz bykami. W ciągu tych 11 miesięcy nikt go nie pokonał. New York Times nazywa go "Boską ręką". Kyokushi nazywane było "wszechstylem". Największym testem w Kyokushin jest
test 100 kumite, czyli 100 walk następujących bezpośrednio po sobie. Mas Oyama przeszedł, jako jedyny 300 kumite w ciągu 3 dni. Jest to styl twardy, realistyczny. Postawy są nieco węskie niż w shotokanie, ręce wysoko, gardy dość szerokie. W walce sportowej nie można atakować głowy rękoma. Jest to styl knock-ownowy. Sporą uwagę przywiązuje się do ksztautowania siły, wytrzymałości, odporności na ciosy i ogólna sprawność fizyczną. Testy temawashiwari (rozbijanie twardych przedmiotów) i kumite są stałym elementem egzaminów promocyjnych.
To by było na tyle.
Pozdrawiam.
"Należy być silnym jak lew, a zarazem szlachetnym jak kwiat. Poprzez trening można dotrzeć do bram niebios".