Koloryzacja włosów
artykuł Alicji Paciorek-Kolbus
Samodzielne farbowanie włosów jest coraz popularniejsze.
Dzięki preparatom barwiącym można łatwo i szybko zmienić ich kolor.
W 1867 r. na wystawie światowej w Paryżu przedstawiono po raz pierwszy nadtlenek wodoru, czyli wodę utlenioną - H2O2. Umożliwiała ona rozjaśnianie włosów. W 1888 r. opatentowano pierwszy preparat do farbowania włosów ze składnikami syntetycznymi. Wiek XX to rozkwit różnych metod farbowania i eksperymentowania z kolorem, zarówno w salonach fryzjerskich, jak i w warunkach domowych.
Preparaty do samodzielnego farbowania włosów, które można kupić w sklepach, zawierają barwniki bezpośrednie lub barwniki oksydacyjne. W ich składzie znajdują się różne substancje pielęgnujące włosy i chroniące je przed zniszczeniem.
Blond czy rude?
Na naszych głowach rosną włosy, które mają od 100 do 150 rozmaitych odcieni, ale postrzegamy je jako jednolity kolor.
Barwniki włosa są umiejscowione w warstwie korowej włosa. Naturalny kolor włosów powstaje dzięki zmieszaniu dwóch rodzajów melaniny - eumelaniny (pigmenty czarne i brązowe) i feomelaniny (pigmenty żółte i czerwone).
Jeśli decydujemy się na zmianę koloru włosów, musimy dokładnie określić ich naturalny kolor. Na opakowaniach preparatów barwiących znajdują się zawsze informacje o tym, jaki efekt kolorystyczny uzyskamy po ich zastosowaniu - w zależności właśnie od naturalnej barwy włosów. Ważna jest tu głębia koloru, określająca, jak ciemne lub jasne są włosy (np. jasny brąz) oraz ton, czyli odcień koloru (np. miedziany).
Krótkotrwała zmiana
Kolor uzyskany dzięki barwieniu bezpośredniemu nie jest trwały, zmywa się po kilku umyciach głowy. Dlatego można korzystać z tych preparatów zmywalnych na przykład wtedy, gdy chcemy sprawdzić, czy dany kolor pasuje do naszej urody. Pigmenty barwników, rozpuszczalne w wodzie, działają bezpośrednio na powierzchni włosów lub wnikając do ich wnętrza. Preparaty do barwienia bezpośredniego nie zawierają amoniaku i utleniaczy. Dzięki nim można:
zmienić kolor o kilka odcieni,
przyciemnić włosy,
zintensyfikować ich barwę.
Metoda ta nie pozwala jednak na rozjaśnianie włosów, nie pokrywa też dużej siwizny. Używając takich kosmetyków, trzeba też pamiętać o tym, że mogą one działać silniej na włosy bardzo suche i szorstkie - a więc kolor będzie się trudniej zmywał.
Na ogół środki do barwienia bezpośredniego występują w postaci szamponów lub pianek, np.: Palette Instant Color (Schwarzkopf & Henkel), pianka koloryzująca Viva Color Mouse (Wella); ciekawostką są kredki do tworzenia jaśniejszych pasemek (Avon).
Farbujemy na dłużej
Barwienie oksydacyjne umożliwia zmianę koloru włosów na jaśniejszy lub ciemniejszy, o bardziej intensywnym odcieniu i długo się utrzymujący. Preparaty oksydacyjne zawierają podstawę barwnika, wywoływacz (zwykle nadtlenek wodoru), który jest dodawany przed farbowaniem, i środek alkalizujący (na ogół amoniak). Mają one zwykle postać kremu lub żelu. Po połączeniu cząsteczek podstawy barwnika z wywoływaczem tworzy się dany kolor. W opakowaniach tych produktów znajdują się 2 lub 3 składniki, które należy zgodnie z instrukcją zmieszać. Na ogół jest też dołączona buteleczka ze specjalnym szamponem. Można tu wyróżnić:
preparaty do barwienia półtrwałego (do 24 umyć głowy), które pokrywają pierwsze siwe włosy,
preparaty do barwienia trwałego (na długo zmieniające kolor), pokrywające duże ilości siwych włosów.
Wiele firm kosmetycznych ma w swojej ofercie zarówno farby do barwienia półtrwałego, jak i trwałego, np. Palette Intensive Color Creme i Palette Color Shampoo (Schwarzkopf & Henkel), Wellaton (Wella), Color on Color (Avon), kremy koloryzujące (Joanna), Recital i Excellence (LŐOreal), szampon koloryzujący Londeston (Londa). Do tej grupy należą też środki służące do rozjaśniania włosów, jak Viva Blond (Wella) czy Blond Plus (Joanna) oraz umożliwiające zrobienie tzw. pasemek, np. Poly Brillance (Schwarzkopf & Henkel).
Dobre rady
Przed zastosowaniem danego preparatu barwiącego zaleca się wykonanie próby uczuleniowej (np. na przedramieniu), aby wyeliminować ryzyko podrażnienia skóry lub uczulenia.
Powinno się przestrzegać instrukcji podanych na opakowaniach wszystkich preparatów służących do zmiany koloru, zwłaszcza w zakresie czasu działania danego środka.
Należy zużyć całą przygotowaną do farbowania mieszankę.
Między trwałą ondulacją a zastosowaniem farby oksydacyjnej trzeba zrobić co najmniej tygodniową przerwę.
Przy farbowaniu odrostów część farby kładzie się na tę właśnie część włosów, a po 15 minutach rozprowadza ją na wszystkich włosach.
Aby uniknąć zabarwienia skóry (zwłaszcza czoła) farbą, warto przed fabowaniem nałożyć tłusty krem wzdłuż linii włosów.
Jeśli farba zabarwiła skórę, trzeba przetrzeć to miejsce lekko wilgotnym i namydlonym wacikiem lub spirytusem.
Włosy farbowane wymagają systematycznego stosowania odżywek i balsamów pielęgnacyjnych.
Na bardzo duże zmiany koloru mogą sobie pozwolić tylko młode osoby.
Najlepiej zmieniać kolor włosów na odcienie zbliżone do naszego naturalnego. Jeśli zmiana ma być większa, powinno się zastosować preparat rozjaśniający.
Wybierając dany preparat do farbowania, trzeba zwrócić uwagę, czy zawiera on również składniki pielęgnujące włosy.
Czy wiesz, że
W starożytnym Egipcie do maskowania siwizny używano cielęcej krwi gotowanej w oliwie.
Rzymianki posypywały fryzury sproszkowanym złotem, wplatały we włosy złote nici, by nadać złoty blaski swoim włosom.
Kobiety ze Wschodu używały do barwienia siwiejących włosów szafranu i czarnej herbaty.
http://www.resmedica.pl/ffxart8007.html