Rwanie
Rwanie można wykonywać technika nożycowa i przysiadową. Bardziej ekonomiczna jest technika rwania ciężaru na przysiad. Rwanie ciężaru oburącz można podzielić na 4 części, fazy ruchowe:
1.z pozycji startowej następuje zawieszenie sztangi poprzez ruch prostowania nóg w stawach kolanowych.
2.poderwanie sztangi poprzez pełne prostowanie tułowia w stawach biodrowych oraz nóg w stawach kolanowych
3.bezoporowe zejście do przysiadu, kiedy sztanga idzie jeszcze w górę, a ciało sztangisty w dół.
4.oporowa, kiedy zawodnik znajduje się w maxymalnym przysiadzie trzymając sztangą na wyprostowanych w górze ramionach.
Po wyrwaniu sztangi następuje wstawanie z przysiadu które rozpoczyna się zwykle od lekkiego uniesienia bioder. Rwanie sztangi jest bojem złożonym technicznie. Bardzo ważna jest tzw. pozycja startowa przed zabraniem sztangi z pomostu. Gryf sztangi chwytamy dość szeroko, w zależności od zasięgu ramion. Ramiona powinny być proste , barki "obciągnięte", stopy ustawione pod gryfem nieco na zewnątrz. Należy zwrócić uwagę na to aby grzbiet był lekko wygięty do tyłu.
W fazie uniesienia sztangi z pomostu, kiedy prostujemy nogi w stawach kolanowych ramiona nadal pozostają proste, a sztanga powinna na nich wisieć. Uniesienie jej z pomostu powinno nastąpić wyłącznie siłą wyprostu nóg.
Następnie wykonuje się tzw. poderwanie sztangi przez gwałtowny wyprost tułowia w stawach biodrowych i nóg aż do wspięcia na palce . Ramiona w tym czasie prowadzą gryf sztangi możliwie jak najbliżej tułowia. Po zakończeniu fazy poderwania wykonuje się jak najszybsze zejście do przysiadu.
Początkujący powinni przeanalizować kolejne fazy ruchu i zakodować je sobie w pamięci. Następnie wykonywać je kolejno drewnianym drążkiem lub samym gryfem .Dopiero gdy nastąpi pełna automatyzacja ruchów można pokusić się o wykonywanie całego rwania , łącznie ze wstawaniem z przysiadu .Ruch sztangi ku górze powinien być przyspieszony. Zabieramy ją dość spokojnie z pomostu, a następnie staramy się przez poderwanie nadać jej największą szybkość.
Ćwiczenia pomocnicze
Równolegle z nauką rwania powinno się stosować szereg ćwiczeń pomocniczych.
1.skłony tułowia ze sztanga na barkach, nogi w rozkroku, energiczne prostowanie ze wspięciem na palce
2.Przysiady ze sztangą trzymaną nad głową, w prowadnicy lub tez z samym gryfem-na pomoście.
3.
podciąganie sztangi wzdłuż tułowia szerokim chwytem, stojąc na podwyższeniu
4.w pozycji stojącej podciąganie sztangi (gryfu) samymi rękami od pasa do przekrętu nad głową
5.rwanie sztangi powyżej kolan ze zwisu w pozycji zatrzymanej i bez zatrzymania , z małym zejściem do półprzysiadu.
6.rwanie sztangi ze zwisu poniżej kolan na półprzysiad.
7.rwanie sztangi z pomostu na tzw. proste nogi(lekko ugięte w stawach kolanowych)
8.rwanie sztangi z pomostu na pól siad
9.rwanie sztangi ze zwisu powyżej i poniż4ej kolan do pełnego przysiadu.
10.rwanie sztangi z małego podwyższenia (powyżej poziomu pomostu) na pół siad i pełny przysiad.
"Podnoszenie ciężarów"- kariera i rady Waldemara Banaszowskiego pod redakcją Henryka Jasiaka
Już nie chce cyklu lucka

. Nie pytajcie dlaczego.