Zboże techniczne to określenie roślin, które są uprawiane nie dla celów spożywczych, ale dla celów przemysłowych lub energetycznych. Zboże techniczne może być wykorzystywane do produkcji biopaliw, papieru, tekstyliów, leków, kosmetyków i innych produktów.
Nie jest przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, ponieważ może zawierać substancje toksyczne lub niebezpieczne dla zdrowia. Zboże techniczne jest tańsze i mniej wymagające niż zboże spożywcze.
Niektóre przykłady zboża technicznego to:
Pszenica techniczna - jest uprawiana głównie do produkcji skrobi, która jest używana w przemyśle papierniczym, chemicznym i farmaceutycznym. Pszenica techniczna ma wyższą zawartość skrobi i niższą zawartość białka niż pszenica spożywcza. Pszenica techniczna może być również wykorzystywana do produkcji etanolu.
Kukurydza techniczna - jest uprawiana do produkcji biopaliw, olejów roślinnych, tworzyw sztucznych i innych produktów. Kukurydza techniczna ma wyższą zawartość cukrów i niższą zawartość błonnika niż kukurydza spożywcza. Kukurydza techniczna może być również wykorzystywana do produkcji kwasu mlekowego.
Rzepak techniczny - jest uprawiany do produkcji oleju rzepakowego, który jest używany w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym. Rzepak techniczny ma wyższą zawartość kwasów tłuszczowych i niższą zawartość glukozynolanów niż rzepak spożywczy. Rzepak techniczny może być również wykorzystywany do produkcji biodiesla.
Konopie techniczne - są uprawiane do produkcji włókien, papieru, materiałów budowlanych i innych produktów. Konopie techniczne mają niską zawartość THC (substancji psychoaktywnej) i wysoką zawartość CBD (substancji leczniczej) niż konopie indyjskie. Konopie techniczne mogą być również wykorzystywane do produkcji biogazu.