zgubne skutki hipnozy-czy da sie cofnac?

bylem na hipnozie zeby pozbyc sie lęku, poczatkowo myslalam ze to nie dziala ale jednak, efekt okazal sie bardzo zgubny, lęk faktycznie zostal bardzo stlumiony ale wraz z nim i inne emocje.oraz poziom energi,potencjia,chec do zycia, teraz latwiej mi np popelnic np samobojstwo,jest mi zimno jakos, bardzo poglebila mi sie depresja, mimo ze nie mam lękow juz,ale czuje sie o wiele gorzej, co robic pomozcie, czy isc do tego samego lekarza i niech mnie odhipnotyzuje jakos?juz wole tamten stan o stokroc niz to co teraz sie ze mna dzieje, nic mi nie sprawia przyjemnosci, nie mam motywacji ,widac ten lęk byl mi poptrzebny do normalnego funkcjonowania, czy mozna to cofnac? kurcze efekt jest bardzo zblizony do brania hydroxyzinum ,tylko ze tabletka przestaje dzialac po 24 godz, a to jest caly czas, pomocy,nie wiem ile jeszcze wytrzymam:(

Temat odkopany po ponad 14 latach... szeroko.

Na Twoim miejscu skonsultowałbym się z lekarzem. Sugerowałbym od razu walić prywatnie do psychiatry, żeby ocenił Twój rzeczywisty stan. (nie piszę tego złośliwie).

Po pierwsze lekarz nie hipnotyzuje. Po drugie da sie cofnac. Ale to, czy pojdziesz do tego samego terapeuty czy do innego do juz musisz sam zdecydowac - czy ten terapeuta wie, ze hipnoza nie przyniosla oczekiwanych rezultatow, mowiles mu to?

Generalnie da sie, bo tak naprawde to chodzi o Twoja wlasna psychike - przy odrobinie wysilku sam moglbys sie z tego pozbierac, ale to wymaga troche swiadomosci i znajomosci swojej psychiki, co sie zbyt czesto nie zdarza. Hipnoza nie jest czyms magicznym, czy tajemniczym - tak naprawde mozna samemu przeprowadzic autohipnoze, to nie jest nic trudnego.
W terapii mozna hipnoze (czyli specyficzny stan umyslu - mozg pracuje na innych falach niz na jawie czy podczas glebokiego snu, dlatego tez inne jest przetwarzanie informacje i jest mozliwosci dotarcia do tego, co na co dzien jest poza swiadomoscia) wykorzystywac, ale jej skutecznosc nie jest 100% - na jednych dziala, na innych nie.

Moze byc tez tak, ze sam sobie wkreciles, ze sie zmieniles przez hipnoze. Moglo to byc dzialanie niezamierzone, nieswiadome. Mogles np. podswiadomie nieufnie podchodzic do hipnozy (jako metody terapii) i Twoja psychika robila sobie mechanizmy obronne, np. wkrecala sobie ze to moze miec takie a takie skutki. A z reguly jak cos sobie wkrecisz na poziomie nieswiadomym, to to jest. Na tym polega tez skutecznosc hipnozy, albo powtarzajacej sie perswazji, itd.

Jeanette zluzuj trochę. Masz 22 lata, nawet jeżeli studiujesz psychologię, to jeszcze niczego nie miałaś szans się nauczyć, jeżeli poszłaś na medycynę, to do psychiatrii jeszcze nawet nie doszłaś. A tu mamy człowieka z poważnym problemem, któremu Ty (nie wątpię, że w akcie dobrej woli) wciskasz głodne kawałki o tym, jak to samemu można się zahipnotyzować, jak to sam może sobie poradzić itp itd.
Dla Twojej informacji:
1) owszem, lekarze również zajmują się hipnozą. Lekarzami byli jej twórcy (Mesmer, Jean-Martin Charcot, Erickson) lekarze ją wykorzystywali (C.G Jung, M. Schulz)
2) na prawdę uważasz, że autohipnoza to nic trudnego? A zahipnotyzowałaś się kiedyś? Jeżeli tak to w jakim celu? Zdiagnozowałaś się wcześniej? Wiedziałaś jaki rodzaj sugestii zastosować?
Do autora postu: czy Twój terapeuta jest lekarzem? Jeżeli nie, olej go, jeżeli tak, skonsultuj z nim efekty. Leczenie hipnozą to nie jedna sesja ale cała terapia. Dodajmy, że terapia dość drastyczna, bo mieszająca w dziedzinie, w której nikt tak na prawdę nie jest ekspertem. Inna sprawa, że lęk (chyba że wyjątkowo patologiczny) można znacznie prościej oswoić. Poczytaj na ten temat "Lęk" Kępińskiego albo "Archetypy i symbole" Junga. Koniecznie skonsultuj się z dobrym psychiatrą i zabierz się za siebie. Pamiętaj, że podstawą jest Twoja wola wyzdrowienia. Bez tego ani święty boże nie pomoże

Mamy tu człowieka, który próbuje sprowokować a nie z poważnym problemem. Ma 1 wysłanych, 2 przeczytanych i temat IDENTYCZNY jak kilka tygodni temu.

Tomasz, dlaczego wszędzie widzisz prowokacje? Jesteś z Pisu czy co?
1) zanim powiemy o prowokacji musimy sobie odpowiedzieć na putanie CO dana osoba chciała sprowokować. Temat niezbyt kontrowersyjny, ujęty w formie pytania a nie tezy, nie godzący w nic i nikogo. Gdzie tu prowokacja?
2) fakt, że temat ukazał się też tydzień temu może świadczyć oczywiście o tym, że gość złośliwie i niemiłosiernie spamuje bo sprawia mu to niewytłumaczalną, perwersyjną satysfakcję (wersja dla członków PIS), ale może to świadczyć również o tym, że tydzień temu gość miał ten sam problem (wersja dla mniej podejrzliwej reszty świata)
3) liczba przeczytanych artykułów może świadczyć o tym, że użytkownik złośliwie nic nie czyta (wersja dla członków PIS) albo o tym, że czyta nie zalogowany lub na forum o nieco odmiennej tematyce niż jego pytanie, nie ma za wiele do czytania (wersja dla reszty świata)
4) nawet jeżeli jest to prowokacja, to nie mamy co do tego pewności. Co zatem będzie lepsze? Odpowiedzieć jak się umie najrzetelniej (lub przemilczeć jeżeli się nie umie) czy zakrzyczeć człowieka, który i tak już jest w depresji?

Zmieniony przez - kopt w dniu 2007-01-03 10:56:33

Nic już.

I nie obrażaj mnie pisem .

Zmieniony przez - Tomasz69 w dniu 2007-01-03 11:07:51

spoko Pis men Znaczy peace man

Kopt, ok juz nic nie pisze, chcialam dobrze.
Mam go dalej straszyc, ze mu ktos namieszal w glowie jak sam juz jest niezle tym poruszony, skoro z tym DA sie cos zrobic (nie mowie, ze dokladnie wiadomo na czym to polega, bo imho wszystko to sa do jakiegos stopnia spekulacje, bo to nie fizyka, ale mozna sie po tym poruszac). Nie mowie, ze to jednorazowe dzialanie, tylko wspominam o terapii.

Poza tym to co wiem, to moja sprawda, a Tobie nic do tego - nie masz prawa autorytarnie twierdzic, ile sie czegos nauczylam i gdzie - jestes moim egzaminatorem?

Jeanette, bynajmniej nie chciałem Cię obrażać. Sęk w tym, że aby udzielać porad w dziale zdrowie i to w takiej kwestii na prawdę trzeba znać się na rzeczy. W innych działach facet może najwyżej złapać więcej tłuszczu niż masy mięśniowej inspirowany laickimi poradami, a tutaj może być bardzo nieciekawie. Podobno dobrymi chęciami piekło wybrukowano, dlatego sugerowałbym daleko idącą powściągliwość. Jedyną sensowną poradą jest tutaj "idź do dobrego psychiatry" (nie mylić z psychologiem).
Oczywiście nie jestem Twoim egzaminatorem, a na temat Twojego wykształcenia i wiedzy mogę wiedzieć tylko to, co jest implikacją pewnych faktów, jak np ten, że masz 22 lata.
Na prawdę nie obrażaj się bo będzie mi przykro

Jedyną sensowną poradą jest tutaj "idź do dobrego psychiatry" (nie mylić z psychologiem

Ja bym powiedziala odwrotnie. Ale moze dlatego, ze sie za wiele nasluchalam o psychiatrach, ich podejsciu i 'metodach'.


[Btw, nigdzie nie uwazam sie za specjalistke w jakiejs dziedzinie, tak samo tu nic takiego nie pisalam. A Ty przychodzisz i pierwsze slowa w stylu "cicho siedz, bo i tak nic nie wiesz' - moze niezamierzenie, ale napisane byly mniej wiecej takim tonem. Nie sadzisz, ze to nie jest zbyt mile powitanie? Zreszta niewazne, bo to i tak nie na temat.]

Zmieniony przez - Jeanette_ w dniu 2007-01-03 14:28:55

daj akcent na słowo "dobry". Nie chodzi mi oczywiście o przeciętnego wydawacza pigułek. A co do psychologów... cóż, troszkę znam to środowisko i z przykrością muszę stwierdzić, że w sprawach klinicznych to oni niezbyt się sprawdzają. Standardem jest miła pani z przyklejonym uśmiechem i plikiem testów w garści, albo nie daj boże terapie grupowe.
Nie chcę generalizować, bo na pewno są też nieźli psychologowie, niemniej... szukaj wiatru w polu

PS. Przykro mi, że tak to odbierasz. Nie powiedziałem niczego w stylu "cicho siedź bo i tak nic nie wiesz". Powiedziałem, że w tym temacie nie masz szans za wiele wiedzieć, bo jesteś za młoda. A skoro tak to lepiej siedzieć cicho niż powiedzieć o kilka słów za dużo. Jeszcze raz przepraszam jeżeli zabrzmiało to inaczej (choć nie sądzę) Bez urazy

Zmieniony przez - kopt w dniu 2007-01-03 14:33:10