Przy wszelkich uginaniach siedząc na modlitewniku, możliwe jest oszukiwanie pracą całym ciałem, przez co używanie wspomnianej ławki Scotta traci sens. Warto pamiętać, że mięsień dwugłowy ramienia jest podatny na kontuzje, szczególnie jeśli ktoś miał już wcześniej tego rodzaju problemy ze zdrowiem.
Z tego względu do kiepskich pomysłów należą: wykonywanie ruchów szarpanych oraz nadmierny wyprost łokcia, co przypomina zakładanie techniki kończącej, dźwigni na staw (judo, sambo, BJJ, JJ).
Ostrzeżenie
Jeśli nie lubisz swojego zdrowia, tego rodzaju ćwiczenie może doprowadzić do naderwania, a w skrajnym przypadku do zerwania mięśnia dwugłowego. W Internecie nie brakuje filmów z zarejestrowaną tego rodzaju kontuzją. Teoretycznie korzystając z modlitewnika, powinniśmy zablokować ciało tak, aby pracowały głównie mięśnie dwugłowe ramienia, mięśnie ramienne i ramienno-promienowe.
Uginanie ramienia siedząc na modlitewniku - zaangażowane mięśnie
- Mięsień ramienny
- Mięsień dwugłowy ramienia
- Mięsień ramienno-promieniowy
- Mięśnie zginacze nadgarstków
Uginanie ramienia siedząc na modlitewniku - prawidłowe wykonanie
Siadamy, blokujemy ciało. Wnętrze dłoni jest skierowane w kierunku barku. Ćwiczenie rozpoczyna się najczęściej od powolnego opuszczania ciężaru. Nie należy dążyć do wyłamania ręki w łokciu, celowo warto ograniczyć zakres ruchu po opuszczeniu ciężaru, aby uniknąć kontuzji.
W celach profilaktycznych ciężar lepiej jest dobrać zbyt lekki, a nie zbyt ciężki, szczególnie jeśli ramię nie jest jeszcze dogrzane. Po osiągnięciu dolnej pozycji odwracamy ruch, kierując dłoń w kierunku twarzy, tak aby przedramię znalazło się pionowo. Po wykonaniu założonej liczby powtórzeń zmieniamy rękę.
Uwagi i sugestie
W fazie ekscentrycznej ruchu tempo może być powolne (3-5 sekund). Pamiętaj, że jeśli ciężar w fazie ekscentrycznej spada jak kamień, to zysk z wykonywania wspomnianego ćwiczenia jest znacząco ograniczany. Ciało powinno być zablokowane, jeśli nie jesteś w stanie przełamać martwego punktu, ciężar roboczy jest po prostu za duży.
