Czy sukraloza jest bezpieczna?

Wiele stron internetowych przestrzega przed rzekomo toksyczną sukralozą. Czy jest się czego bać? Cóż, badania naukowe wcale nie donoszą, aby sukraloza była aż takim zagrożeniem. Została odkryta przez brytyjskich naukowców w 1976 r. FDA (Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków) dopuściło sukralozę do używania w 15 typach żywności i napojów w 1998 r.

Sukraloza ma stabilną cząsteczkę i żaden z jej metabolitów nie jest rakotwórczy. Jest około 600 razy słodsza od cukru (inne źródła podają, iż 320 do 1000 razy słodsza).

Czy sukraloza jest genotoksyczna?

Pojęcia „genotoksyczny” i „genotoksyczność” odnoszą się do czynników lub procesów, które powodują uszkodzenie DNA. Do tej pory żadne badania nie wykazały genotoksyczności sukralozy (poza pewnymi obserwacjami dotyczącymi zwierząt, a te badania bywają robione przy absurdalnym dawkowaniu).

Czy sukraloza szkodzi diabetykom?

Trzymiesięczne podawanie diabetykom sukralozy w dawce przekraczającej 3-krotnie maksymalne dzienne spożycie, nie wykazało negatywnych efektów jej stosowania. Na dodatek sukraloza nie jest rozpuszczalna w tłuszczach i nie odkłada się w tkance tłuszczowej, jak inne organiczne związki chloru.

W normalnych warunkach cząsteczka sukralozy nie rozpada się, tj. przy zwykłym trawieniu i wchłanianiu u ludzi. U zdrowych dorosłych sukraloza jest dobrze tolerowana, bez dowodów na jej toksyczne oddziaływanie.

Czy sukraloza ma wpływ na florę jelitową?

Wątpliwości może wzbudzać badanie dotyczące wpływu sukralozy na florę jelitową, jednak dotyczy myszy, nie ludzi.

Jednak na razie nie mamy żadnego odniesienia do ludzi, a szczury czy myszy niekoniecznie są dobrymi obiektami testowymi. Ponadto rzadko się zdarza, by ktoś dzień w dzień spożywał sukralozę w maksymalnej dopuszczalnej ilości. W nadmiarze człowiekowi szkodzi nawet woda, słońce oraz klasyczny cukier. Pełny przegląd badań, dotyczących wpływu słodzików na florę bakteryjną, znajduje się Tutaj.

Na chwilę obecną nic nie wskazuje, iż racjonalnie stosowane słodziki stanowią zagrożenie dla zdrowia człowieka.

Referencje:

• Xiaoming Bian,1 Liang Chi,2 Bei Gao,1 Pengcheng Tu,2 Hongyu Ru,3 and Kun Lu „Gut Microbiome Response to Sucralose and Its Potential Role in Inducing Liver Inflammation in Mice” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5522834/
• Colin Berry, a David Brusick, b Samuel M. Cohen, c Jerry F. Hardisty, d V. Lee Grotz, e , * and Gary M. Williams „Sucralose Non-Carcinogenicity: A Review of the Scientific and Regulatory Rationale” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5152540/
• Magnuson BA1, Roberts A2, Nestmann ER3 „Critical review of the current literature on the safety of sucralose” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28558975
• Susan S. Schiffman1 and Kristina I. Rother „Sucralose, A Synthetic Organochlorine Sweetener: Overview of Biological Issues”
• Kirtida R. Tandel „Sugar substitutes: Health controversy over perceived benefis” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3198517/
• Roberts A, Renwick AG, Sims J, Snodin DJ. Sucralose metabolism and pharmakinetics in man. Food Chem Toxicol 2008;38:S31eS41.
• https://www.ciop.pl/CIOPPortalWAR/appmanager/ciop/pl?_nfpb=true&_pageLabel=P30001831335539182278&html_tresc_root_id=19559&html_tresc_id=300001707&html_klucz=19558&html_klucz_spis
• Francisco Javier Ruiz-Ojeda,1,2,4 Julio Plaza-Díaz, Maria Jose Sáez-Lara and Angel Gil “Effects of Sweeteners on the Gut Microbiota: A Review of Experimental Studies and Clinical Trials” https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6363527/